Case

‘Menselijke maat voor mij typerend’

Menselijke maat voor mij typerend’
John Knieriem neemt afscheid bij Intermax

Geen directietaken meer en een toekomst waarin hij nog alle kanten op kan. John Knieriem, mede-oprichter van Intermax in Rotterdam, moet er zelf ook nog even aan wennen. Het bedrijf dat succesvol is in hosting en cloudservices, gaat verder zonder hem als directeur. John heeft zijn aandelen, bijna vijftig procent, overgedaan aan zijn kameraad en compagnon Ludo Baauw en een aantal medeaandeelhouders. Als externe bemiddelaar in dit proces werd Sjack Kasius van Kasius & Partners ingeschakeld. In zijn kantoor in hartje Rotterdam vertelt John openhartig over deze grote verandering.

Internetpioniers bij uitstek
John Knieriem en Ludo Baauw leerden elkaar ‘way back’ kennen bij de lokale omroep in Vlaardingen. ,,Wij zijn heel verschillende persoonlijkheden,’’ vertelt John. ,,Ludo is precies, intelligent en doet alles doordacht. Hij is ook heel goed in het zien van technologische ontwikkelingen en wil daar ook iets mee doen. Ik heb een grote bek, ben oppervlakkig, overzie het geheel. En ik ben sterk op het vlak van mensen bij elkaar brengen, verbinden.’’ De twee uiteenlopende persoonlijkheden bleken een gouden match. John volgde een accountantsopleiding maar stopte voortijdig om een post HBO controllersopleiding te volgen en daarna deed hij veel ervaring op bij grote automatiseringsbedrijven.

Nieuwe wereld
,,En in die tijd maakten we naast onze studie en later werk in onze vrije tijd ook radio bij de lokale omroep. Ludo was briljant in de techniek, ik stortte mij op de rol van reporter. In 1994 liet Ludo mij iets nieuws zien, het heette internet. Bij een kennis thuis zagen wij voor het eerst de website van de NRC. Dat sprak ons zo aan, dat we zelf een DDS, De Digitale Stad zoals Amsterdam had, in Schiedam en Vlaardingen zijn gestart. Een avontuur.”

Een subsidie hielp het duo op weg en de eerste, toen nog eenvoudige, computers werden aangeschaft. ,,En een vaste verbinding van 128 tot 256 Kb, dat was wat hoor in die tijd. Intermax werd als BV ingeschreven bij de KvK en de kameraden gingen vol aan de bak in de ‘nieuwe wereld’. We maakten websites, ontwikkelden website concepten en we hosten. Uiteindelijk hebben we dat teruggebracht tot alleen nog maar hosting. Na veel omzwervingen en lastige keuzes konden we ons concentreren op de essentie. Sinds tien jaar zijn we ons heel erg gaan richten op klanttevredenheid, medewerkerstevredenheid en op hun persoonlijke ontwikkeling. Daardoor is het resultaat en de omzet heel erg verbeterd. We zijn nieuwsgierig, maar de mens staat centraal. Wat ik het allerleukste aspect van mijn werk vind, is dat ik een heel klein beetje kan bijdragen aan de persoonlijke professionele ontwikkeling van de mensen. Zowel naar het personeel als naar de klanten toe. We proberen altijd op twee zaken tegelijk te schakelen. Ludo en ik delen dezelfde waarden over hoe om te gaan met de mensen en onze omgeving. Ik word daarbij geïnspireerd door de boeddhistische leer.

We proberen ons daarbij zoveel mogelijk de vraag te stellen, wat is goed voor de mens, de maatschappij en wat is ook zakelijk verantwoord? Het bijzondere is dat in wel meer dan negentig procent van de gevallen deze dingen samen gaan. Als je dat op die manier doet, probeert, dan is dit dus blijkbaar het resultaat. Laatst zei ik nog tegen iemand ‘Als iemand voor mij komt werken, dan ben ik zijn baas. Maar het omgekeerde is er dan ook, omdat hij kennelijk vertrouwen
in mij heeft dat ik leiding kan geven en zijn salaris kan betalen. En als dat er niet meer is heb je ook een probleem’. In die zin zit er ook een bepaalde gelijkwaardigheid in. Die menselijke maat is voor mij wel typerend. In het bedrijf zitten mensen die andere mensen een nerd zouden noemen, mensen die in zekere zin kwetsbaar zijn. Dat geeft veel verantwoordelijkheid aan degene die daaraan leiding geeft. De keerzijde is dat ze ontzettend loyaal zijn en erg intelligent. Communicatie is niet hun sterkste punt, maar dat kun je wel trainen. Wat ik ook erg van belang vind is permanente educatie. Het zijn allemaal mensen op een leeftijd dat ze misschien nog wel dertig jaar moeten werken. Dan denk je, hoe ga je dat doen? Daar moet je nu al voor gaan zorgen. En dan hebben ze echt een probleem als ze zich niet ontwikkelen. Buiten dat het niet goed is voor deze werknemers, is het ook niet goed voor ons.’’

Spirit
Bij het besluitproces om te stoppen bij Intermax speelde zijn leeftijd ook een rol. ,,Ik vind mijzelf, 51 jaar, de laatste tijd wat te oud worden in relatie tot de mensen die hier werken. Ik heb collega’s die een vader hebben die jonger is dan ik. Er werken hier jongens die jonger zijn dan mijn oudste zoon. Ik voel niet dat ik ouder ben, maar dat is natuurlijk wel zo.

Ik wil voorkomen dat bij mij de spirit er uit gaat. Een paar jaar geleden besloten wij om te gaan verdubbelen. Dat hebben we gerealiseerd. De winst is verdrievoudigd, de omzet is verdubbeld en de organisatie is geprofessionaliseerd. Dat zouden we nog een keer kunnen doen, maar dan moet ik nog een aantal jaren stevig aan de bak en daar heb ik geen zin meer in. En ik zie dat mijn geduld opraakt en ik zit al niet opgescheept met een grote dosis geduld. En dat wordt erger naarmate de tijd vordert en je de dingen veel sneller voorziet. Maar ik ga met één onderdeel door, dat is Guardian360, een informatie- en beveiligingsstartup. Daar ga ik een non-executive rol in krijgen. Daar kan ik dan weer lekker donderjagen en stout zijn. Ik ben een rebel. Dat durf ik, nu ik 51 ben wel toe te geven.’’

Een speelfilm maken, schrijven, saxofoon spelen, yoga; John heeft er nu tijd voor. ,,De vrijheid, geen verantwoordelijkheid dragen, geeft een prettig gevoel. Onlangs ben ik met een fotograaf een maand naar Cuba geweest om te werken aan een boek dat net is verschenen. Een onvergetelijke ervaring.’’